Thursday, July 17, 2014

日本の行動 [Nihon no kōdō]

こんにちは [Kon'nichiwa]

Vandaag geen insecten, schattige dingen of dingen over mij. Ik wilde het heel graag over de Upa uit Steins gate hebben, maar dat komt een andere keer nog wel. Vandaag wilde ik het over de Japanse gedragsregels, etiquettes of gewoontes, hoe je het ook maar wilt noemen, hebben. Veel mensen weten dat de Japanners heel formeel zijn. Heel eerlijk gezegd wist ik dat eerst niet. Ik hoorde het vorig jaar van mijn broer. Ik dacht dat ze netzoals in anime waren. Ik bedoel, hoe cool zou dat zijn! Meisjes met roze haren en paarse ogen. Nee oke dat dan weer niet. Maar van die overenthousiaste meisjes, super coole (hotte) jongensss. Ik zie het al helemaal voor me. Maar dan "BAM" de realiteit moest het weer verpesten.

 Het eerste wat mij verteld was, was de begroeting van de Japanners. Ze maken een diepe buiging. Wist je dat Japanners over het algemeen dieper kunnen buigen dan anderen? Maar let op, als je te diep buigt ben je onderdanig. Japanners geven elkaar niet de hand of 3 zoenen op de wang. Er is gewoon geen fysiek contact bij de begroeting.

Als je in een ryokan, minshuku, tempel of een privé huis loopt moet je in een speciaal halletje je schoenen uitdoen en die worden omgewisseld met slippers. Op een tatamimat mag je niet eens met slippers overheen. Die matten zijn  erg duur en kwetsbaar

Voor toiletten liggen aparte slippers die je aan moet doen. Als je naar een openbaar toilet gaat kun je maar beter je eigen slippers dragen, want sommige Japanners hebben last van
Hong-Kong-schimmel.

 Je kunt maar beter in Japan geen fooi geven want vaak wordt dat als beledigend ervaren... Het lijkt me supercool om een keer in Japan te verblijven voor een maandje of in die richting, maar dan als ik daar zou werken zou ik liever wel een fooitje extra krijgen... Voor de rest is het wel eerlijk qua geldzaken. Als je met een clubje vrienden uitgaat betaalt iedereen evenveel en verdelen ze het geld. Het geld dat je terug van de kassa krijgt kun je beter maar ook niet tellen want dat is weer een teken van wantrouwen.

Japanners zeggen bijna nooit een duidelijke nee. Kijk jij wel eens anime en merk jij dan dat ze een echte nee zeggen? Alleen als ze boos zijn komt er ene nee uit. Anders zeggen ze misschien en dat betekent stilletjes een nee.

Als je bij iemand op bezoek gaat is het gebruikelijk om een klein cadeautje mee te nemen. 

 

Als je noedels eet is het netjes als je slurpt. Dat betekent dat je het lekker vind. Ik eet thuis ook wel eens noedels en ik probeerde het toen met mijn broer. Ik vind het echt onmogelijk om te slurpen. Ik werd gewoon uitgelachen omdat het zo moeilijk was. Er bestaan ook van die speciale lepels waarbij het onmogelijk is om niet te slurpen.
 
Je mag nooit met je stokjes in je voedsel prikken of je stokjes overeind in je rijstbakje zetten, dat is zeer onbeleefd. Je mag ook niet met je stokjes wijzen naar dingen.

 

Je mag ook niet met een zakdoek je neus snuiten, je zakdoek is ervoor om het zweet van je hoofd te vegen. Je mag ook helemaal niet aan tafel je neus snuiten, je kunt dan beter je hoofd omdraaien, maar het beste is dan om de kamer te verlaten.


Japanners pakken ook gauw de paraplu als ze een wolk zien. Laatst op een schoolreisje toen we in een bootje gingen punteren viel me dat op. Ik kon niet helemaal zien of het Japanners of Chinezen waren maar nu weet ik wel zeker dat het Japanners waren. De lucht was een beetje bewolkt maar je zag overal waar Japanners waren paraplu's en camera's. Dat zei mijn  broer ook als eerste toen ik erover vertelde. Hij vroeg: "Dus ze hadden paraplu's en camera's" Ik zei: "Yep" En toen zei mijn broer dat hij zeker wist dat het Japanners waren.

In Japan werken ze heel hard. Het is ook vrij normaal dat ze op hun werk blijven slapen.
-
-
-
-
-
Ik denk dat dat het was. Heb je nog een toevoeging of klopt er iets niet dan mag je het er gewoon onder zetten en pas ik het aan.

さようなら [Sayōnara]
.

No comments:

Post a Comment